به عنوان مثال اگر شما ازدواج کرده اید و در ارتباط با فرد دیگری هستید، در این مورد کمی تامل کنید. آیا واقعا نسبت به

او عشق واقعی دارید؟ دیدتان نسبت به او چگونه است؟ بهتر است بدانید عشق واقعی هنگامی رخ می دهد که قلب

فرد آکنده از عشق باشد و همچنین دچار خلا ء های عاطفی نباشد. در این صورت او به طور نا خود آگاه عشق درونی

خود را نثار اطرافیان خود خواهد کرد. اگر دچار کمبودها و خلاء های روحی ، عاطفی هستید و احساس درماندگی و بی

ارزشی می کنید، بدون شک قادر نخواهید بود عشق واقعی را در زندگی خود تجربه کنید. عشق چیزی است که باید از

درون شما و یا به عبارتی از اعماق وجودتان متبلور شود و تنها در لیت صورت می توانید آن را بدون قید و شرط به دیگران

نثار کنید.اگر انتظار دارید دیگران این چنین باشند، یعنی آنها به شما عشق بورزند، باز هم نمی توانید عشق را به معنای

واقعی تجربه کنید، زیرا شما با این خصوصیات رفتاری دارای قلبی بسته بوده و متاسفانه پر از خلاءها و کمبود های

عاطفی هستید. بهتر است بدانید فردی که دارای عشق واقعی است هرگز چیزی را از طرف مقابل خود خواستار

نیست.عشق خقیقی مانند آبشاری است که از روح الهی در درون شما سرچشمه گرفته و سپس دریاچه وجود شما

را سیراب می کند. بعد از آن که این دریاچه پر شد به طور نا خود آگاه به جوی ها و رود های اطراف منتهی می شود و

آنها را نیز پر و سیراب می کند. به عبارتی دیگر فردی که عشق حقیقی را جست و جو می کند ، ابتدا باید خود از عشق

سیراب شود و بعد بتواند آن را به دیگران نثار کند.

همه ما دوست داریم عشق را در زندگی خود تجربه کنیم و به یکدیگر عشق بورزیم. اما این کار چگونه امکان پذیر است و

چطور می توانیم عشق را به معنای واقعی تعریف کنیم؟ چگونه می توانیم متوجه عشق شویم عشق ما به راستی

واقعی است یا خیر ؟ برای یافتن پاسخ به این پرسش ها مطالب زیر را به دقت بخوانید.