شبی دیگر گذشت. شبی دیگر از شبهای تو. شبی که در آن سرمای وجودم را نه با پتویی ناچیز که از حضور تو گرم

کردم. از امید به تو و از فرصتهایی که باز هم پیش روی من قرار خواهی داد و این را نه فقط زبان دلم بلکه تمام ذرات

وجودم که هوای صبحدمی دیگر را تنفس کرده اند می گویند.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: